ئه‌ده‌بیات ل سه‌ر ده‌مێ كۆرۆنایێ
درباس مسته‌فا
پشتی ده‌ركه‌تنا ڤایرۆسێ كۆرۆنایێ ل باژێرێ ووهانا یێ چینێ و به‌لاڤبوونا وی ل پتریا وه‌لاتێن جیهانێ، خه‌لك نه‌چار كریه كۆ د مالێن خوه‌دا بمینن و ژ مال ده‌رنه‌كه‌ڤن، ل گه‌له‌ك وه‌لاتان قه‌ده‌غه‌یا هاتن و چۆنێ ب ئێكجاری هاتیه راگه‌هاندن و وه‌لات هه‌می هاتیه كره‌نتینه‌كرن. ئه‌ڤ په‌شیكا كۆرۆنایێ یا ب سه‌ر جیهانێ دا هاتی، چو ئاتافێن وه‌كی وێ كوژه‌ك ب سه‌ر خه‌لكی دا نه‌هاتینه، ئه‌ڤێ چه‌ندێ ترس و خه‌مه‌كا مه‌زن بۆ خه‌لكی هه‌میێ چێكریه، جارا ئێكێیه كۆ مرۆڤ ب ڤی ره‌نگی د مالدا بێنه كره‌نتینه‌كرن و د ناڤ چار دیواران دا گرێدای بمینن، ئه‌ڤه ژی بوویه ئه‌گه‌ر كۆ خه‌لك ل شوونگره‌كی بگه‌رن، دا چه‌نده‌كێ خه‌م كۆڤان و ده‌ردێن خوه پێ بره‌ڤینن.
شاعر و ئه‌دیب و نڤیسه‌ر هه‌می ده‌مان ژ خه‌لكه‌كی دی، پتر هه‌ست ب ئێش و ئازاران و نه‌خوه‌شیان دكن، هه‌ر زوو دشێن ب شێوه‌كێ جوان و په‌یڤێن نازك و ل هه‌ڤهاتی ده‌ربڕینێ ژ وێ ره‌وشێ بكن كۆ ئه‌و چه‌ند راسته‌وخوه كارتێكرنێ ل یێ به‌رانبه‌ر بكت. هۆسا شاعران ده‌ست ب نڤیسینا شعر و حه‌یرانۆكان و هه‌تا كورته چیرۆكان ژی كرن و ب به‌ژن و بالا كۆرۆنایێ به‌رهه‌مێن خوه ڤه‌هینان، ئه‌ڤ به‌رهه‌مه ژی ل تۆڕێن جڤاكی ب ره‌نگه‌كی به‌رفره‌ه هاتنه به‌لاڤكرن، نه‌مازه ل فێسبۆكێ و جه‌ماوه‌ره‌كی باش بۆ خوه په‌یدا كر، هه‌تا گه‌له‌ك كه‌سێن نه‌شاعر ژی بزاڤكرن هنده‌ك په‌یڤێن جوان و لێكدای ل به‌رپه‌ڕێن خوه یێن ئه‌لكترۆنی به‌لاڤ بكن.
هه‌كه ئه‌م بپرسن و بێژن بۆچی شعرێ ده‌ستپێ كر؟ و زوو به‌لاڤ بوو، خه‌لكی پێشوازیه‌كا گه‌رم لێ كر…؟
یا خویایه كۆ شعر ره‌گه‌زه‌كی ئه‌ده‌بیه، د ناخێ مرۆڤی دا هونه‌رێ جوانیێیه، په‌یڤێن نازك و شرین و سڤكن، ژ ده‌ڤی ده‌ردكه‌ڤن و ب دلی ڤه دئێنه نووساندن، ل ره‌وش نه‌خوه‌ش و ده‌راڤێن ته‌نگ، هێز و شیانان ددنه مرۆڤی، هیڤی و ئومێدان په‌یدا دكن، ب ڤی ئاوایی شعرێ خوه هاڤێته مه‌یدانێ. ڤێ دیاردێ ب ره‌نگه‌كێ به‌رفره‌ه ل ناڤ تۆرێن جڤاكی ده‌نگڤه‌دا، تشتێ جوان و بالكێش، ب ئێش و ده‌رده‌سه‌ریێن ڤایرۆسێ كۆرۆنایێ ئیناینه سه‌رێ خه‌لكی د ناڤ دا ره‌نگڤه‌دان، خوه‌شی و ئارامیه‌ك به‌خشی خوانده‌ڤانان، هۆسا خه‌لكه‌كی پێشواری ب گه‌رمی لێ كر…
تشتێ ل تورێن جڤاكی به‌لاڤ دبت، به‌رده‌وان ل جهێ خوه نامینت، رۆژانه یێ دئێته نوو كرن و تشته‌كێ دی یێ جهێ وی دگرت، له‌وما مه ل رۆژناما ئه‌ڤرۆ ب فه‌ر دیت كۆ ئه‌و تشتێ ئه‌ده‌بی (شعر، چیرۆك، په‌خشان، حه‌یرانۆك… هتد) ل سه‌ر هاتنا ڤایرۆسێ كۆرۆنایێ هه‌ر ژ ده‌ستپێكێ هاتیه نڤیسین، ئه‌م گۆشه‌یه‌كێ بۆ ڤه‌كن و ل رۆژنامێ به‌لاڤ بكن، چنكو وه‌كو ئه‌رشیف و وه‌كو پشكه‌ك ژ ره‌گه‌زێن ئه‌ده‌بی یێ نڤیسی، هه‌ر و هه‌ر ل به‌رده‌ست دێ مینت، ڤه‌كۆله‌ر یان خوانده‌ڤان ژی، ل پاشه‌رۆێ دێ مفای ژێ بینن…
له‌ورا ئه‌م داخوارێ ژ هه‌می شاعر و چیرۆكنڤیس و نڤیسه‌ران ب گشتی دكن كۆ هه‌ر كه‌سه‌كێ تشته‌كێ جوان د ڤی واری دا نڤیسی بت، بۆ مه بهنێرت دا ل رۆژنامێ به‌لاڤ بكن.
خودێ گه‌لێ مه و هه‌می مرۆڤانیێ ژ ڤێ په‌شیكێ بپارێزت و جاره‌كا دی خوه‌شی و ته‌ناهی و هیڤیان ل هه‌می جیهانێ به‌لاڤ بكت.
