سێ چیرۆكێن كورت لدۆر داهێنهرێن جیهانێ
بهرههڤكرن و وهرگێڕان: شهمال ئاكرهیی
(1)
بهرچاڤكێن ئهنیشتاینی
ئهلبێڕت ئهنیشتاین چ جاران بێ بهرچاڤك دهرنهدكهڤت.. لێ جارهكێ چوو خوارانگهههكێ، بهرچاڤكێن خوه ل مال ژ بیر كربوون، دهما سفرهڤانێ خوارنگههێ هاتی و لیستا خوارنان “مینیۆ” دایهڤێ داكو ب خوینیت و داخوازا خوه بكهت.. ئهنیشتاینی داخواز ژێ كر بۆ وی لیستا خوارنان بخوینیت، لێ سفرهڤانی لیبۆرین ژێ خواست و گۆتێ: “ببۆره ئهز ژی وهكی ته نهخویندهوارم!”
(2)
شكۆمهندییا هونهرمهندی
ل شهڤهكێ نیگاركێشێ جیهانی یێ ناڤدار ” پابلۆ پیكاسۆ” زڤڕی مالا خوه و ههڤالهكێ وی ژی ل گهل بوو. دیت كو سهروبهرێ ناڤمالییا وی یێ تێكچووی و ههمی تشت یێ سهروبن بووی. ههمی ئاماژه بۆ هندێ دچوون كو دز یێن كهڤتینه د نێڤ مالا وی دا و دزییا لێ كری. دهما “پیكاسۆ”ی زانی كا چ هاتییه دزین، گهلهك دلتهنگ و تۆڕه بوو.. ههڤالێ وی ژێ پرسێ: ” ئهرێ تشتهكێ گرنگ دزینه؟”
پیكاسۆی بهرسڤ دا: “نهخێر.. ب تنێ هندهك چارچهفێن نڤینان یێن برین!”.
ههڤالێ وی ب مهندههۆشی ڤه ژێ پرسی: “باشه، پا چما تۆ یێ تۆڕه و دلتهنگی؟!”
پیكاسۆی ههست ب شكهستنا شكۆمهندییا خوه كر وهكی هونهرمهندهكێ ناڤدار: “ئهز یێ تۆڕه مه چونكی وان دزێن بێ عاقل هیچ تابلۆیهكا من نهدزییه، ههر وهكی تابلۆ نه ب دلێ وان بوون!!”.
(3)
چما ته شوی پێ كر!؟
دهما ژ نڤیسهرا ناڤدارا ئنگلیز “ئهگاتا كریستی” پرسین: “چما ته شوی ب شوینوارناسهكی كریه؟”.
گۆت: ” چونكی چهند ئهز دناڤ سالان دا بچم، دێ بههایێ من پتر زانیت؟”