هه‌تكا مه چوو
محه‌مه‌د چه‌لكى
ـ ئێ مامۆ شه‌رم ناكى، هنده گێسنێ خوه ل شۆڤا خه‌لكى كوتى دكى!
ـ”شولكه‌رێ خه‌لكیبه، دا لناڤ ماڵا خوه، خۆشتڤیبى”
ـ مه بهندێ كر له‌و ئه‌م نه‌بووینه “شه‌مۆ” د ناڤ ملله‌تان دا.
ـ بسه‌رێ بابێ ته كه‌م، هندى من لبیره ئه‌ز كاركه‌رێ خوه بووم، به‌س پا هه‌تا به‌رى دوهى من دو گیته نه‌بوون زارۆكان ژ سه‌رما و گه‌رما هاڤینێ بپارێزم!
ـ ئو نوكه ئه‌فه‌ندى؟
ـ ژ ده‌وله‌ت سه‌رێ … ئێدى بوومه خودان ڤلله و مۆنیكا و … پلیپیتانێ ب دۆلاران دكه‌م.
ـ ئو پاشى؟
ـ پاشى چ؟
ـ روومه‌ت و مرۆڤاتى.
ـ ل ڤى زه‌مانى دو عانێن سۆر نائینن. كا ته چه‌ند هه‌یه، بهایێ ته هنده!
ـ ئه‌ز تێنه‌گه‌هه‌شتم!
ـ ما بیرا ته ل شێخۆى ناهێت!
ـ كیش شیخۆى؟
ـ ئه‌وێ ته‌له‌رووت و ساعۆرێ كۆڵانان و شه‌رم دكر بهێته بازارى ژبه‌ر خۆدانێن ده‌ینان.
ـ به‌س وى چ په‌یوندى ببابه‌تێ مه ڤه‌یه هه‌یه!
ـ بئه‌نیا بابێ ته یێ ره‌حمه‌تى كه‌م، نوكه یێ بوویه “كول فیل كول.”
ـ ئه‌و چاوا وه‌لێهاته، ها؟
ـ ئه‌ڤ وه‌ڵاته یێ پربووى ژ شێخۆیان و هه‌ما ته كه‌یسا خوه یال من گرتى.
ـ ئێ به‌س تۆ وه‌ك خوه نه‌مایى و گه‌هشتیه ره‌فا “ئه‌مینێ لاوێ په‌ریخانێ”.
ـ ئه‌سته‌غفیره‌لله.
ـ دێ وه‌ره ته‌حه‌ملا ڤى ئه‌فه‌ندى بكه!
ـ ئێ بخودێ مامێ عه‌لۆ تۆ مرۆڤه‌كێ سه‌یرى، تۆ دبینى و خوه تێناگه‌هینى!
ـ وه‌نه‌كه ژ سنۆرێن خوه ده‌ربكه‌ڤم!
ـ من ئه‌ڤ رێكه یا گرتى، دا لبه‌ر دلێ مه‌سئولا شرین ببم و جهه‌كێ بلند لناڤ حوكمه‌تێ وه‌رگرم، یانژى بپلا جه‌نه‌راڵ بهێمه خانه‌نشین كرن!
ـ ئانكو تۆ دبێژى هه‌تا مرۆڤ خیانه‌تێ لڤى وه‌ڵاتى نه‌كه‌ت، لبه‌ر دلێ ده‌ستهه‌ڵاتێ شرین نابیت؟
ـ عه‌ینه‌ن وه‌سایه و گه‌نده‌لكاران ژى لێزێده‌كه.
ـ له‌و جیرانێ مه گازندان ژبه‌ختێ خوه دكه‌ت!
ـ باشبوو تۆ تێگه‌هشتى.
ـ ئاها ژبه‌ر ڤێ چه‌ندێیه ئه‌م لناڤ ملله‌تان “بووینه شه‌مۆ و گۆشه‌ق”، ئێك حسێبا دو عانا بۆ مه ناكه‌ت. پا بخودێ هه‌تكا مه‌چوو، هه‌تكا مه‌چوو.
