پر
فرانس كافكا
وەرگێڕان: سۆلین لەوەند
پرەك بووم، رەق و سار، یا رازایی بووم ل سەر كەندەكا كویر. ل ڤی بەری، پێن من و ل بەرێ دی دەستێن من د ئەردی دا چەقیای بوون، چنگێن خۆ د تەقنەكا شل دا نقۆم كربوون، دا هەبوونا خۆ جهگر بكەم.
دەهمەنێن چاكیتێ من ل هەر دو لایان ب دەستێ بای دهاتە هەژاندن. د كویراتیا كەندێ دا، ئاڤا جۆكا ماسیێن قزل یا سار و بێی دلۆڤانی ب دەنگەكێ بلند دلڤی. چ رێڤینگ نەدشیان خۆ بگەهیننە وان بلنداهیێن دژوار و بێ رێ. هێشتا پرەكا وەها نەهاتبوو دیتن و د چ نەخشەیان دا نەهاتبوو تۆماركرن. ب ڤی ئاوایی، یا درێژكری بووم ل سەر كەندێ، من چاڤەڕێ دكر، و ب نەچاری دڤیا من چاڤەڕێ كربا. چنكو چ پر نەشێن بێی هەرفتن دەست ژ پر بوونا خۆ بەردەن.
جارەكێ، نێزیكی ئێڤاری
– نزانم كا ئێڤارا ئێكێ بوو یان یا هزارێ – هزرێن من یێن ئالۆز و تێكەل، د بازنەیەكا بێی دوماهی دا دزڤڕین. ل ئێڤارەكا هاڤینێ، جۆك ژ هەر دەمی تاریتر و ترسناكتر دهاتە دیتن. ژ نشكەكێڤە دەنگێ پێنگاڤێن مرۆڤەكی گەهشتە گوهێن من! بەرەڤ من، بەرەڤ من دهات.
– ئەی پر، خۆ باش راكێشە، پشتا خۆ راست بكە، ئەی دارا بێ پەنا، ئەو كەسێ بتە هاتییە سپاردن بپارێزە. بێی كو ئەو پێ بحەسیێت، لاوازی و دودلیێ ژ پێنگاڤێن وی دویر بێخە، و ئەگەر هەڤسەنگیا خۆ ژ دەست دا، گاڤەكێ بهاڤێژە و وەكی خودایێ چیای، وی بهاڤێژە سەر لێڤا دەریای دا.
زەلام گەهشت، سەرێ گۆپالی خۆ یێ ئاسن ل لەشێ من دا، پاشی ب وی دەهمەنێن چاكیتێ من كۆم كر و ئێخستە سەر من. سەرێ گۆپالێ خۆ كرە د ناڤ پرچا من یا تژی دا و بۆ دەمەكی، ب گۆمان ل دۆر خۆ دنێڕی، گۆپال د ناڤ پرچا من دا هێلا. بەلێ پاشی – د خەیالا خۆ دا من دیت كو ئەو یێ ژ چیای دەرباز بووی.
ژ نشكەكێڤە ب هەردو پێن خۆ باز دا سەر لەشێ من. ژ ئێشەكا گیان سۆتی، ب ترس هشیار بووم، بێ ئاگەه ژ هەر تشتی. ئەڤە كی بوو؟ زاڕۆكەك؟ خەونەك؟ رێگرەك؟ كەسەكی دخواست خۆ بكوژیت؟ وەسوەسەكەرەك؟ تاوانبارەك؟ پاشی من سەرێ خۆ زڤڕاند دا وی ببینم.
– پر سەرێ خۆ دزڤڕینیت! لێ هێشتا من باش سەرێ خۆ نەزڤڕاندبوو، كو هلوەشیانا من دەست پێكر، هلوەشیام، دچاڤ نقاندنەكێ دا ژئێك ڤەبووم و كەڤرێن تیژ یێن كو هەردەم ب ئارامی و بێ ئازار ژ بن ئاڤێ تەماشەی من دكرن، لەشێ من پارچە پارچە كرن.
