نهێنی
حكیم عبدالله
پشتی چەندین جاران هەول و پێكۆلێن بێ وەستیان وراوەستیان، رازیبوو وی ببینیت و پێكڤە ل جهەكی روینن و دەلیڤێ بدەتێ ئەوا د دلێ خۆ دا دەركەت. ل بەرامبەری ئێك ل كوژیەكێ كافیتێریایەکێ دروینشتی بوون. روناهیا وێ مومكا ل سەر مێزا وان هێدی هێدی بەژنا خۆ دهەژاند. چاڤێن وی ب هەمی هێزوشیانێن خۆ ستێركا خۆ یا ل چاڤێن وێ گرتی، تێر تێفورکی. دەستێن وێ كێشان و گڤاشتن و بلندكرنە بەر دفنا خۆ و بێهنەکا کویر هەلکێشا. چاڤێن وی پەنگیان و چەند رۆندكەكان خۆ ژ سەروكانیا خۆ ڤەدزی و هێدێ هێدی ب سەر رویێن وی دا هاتن. ڤی دیمەنی د سەرێ وێ دا هزروبیرێن وێ تێكدان و شەپرزەبوو. بلەز دەستێن خۆ ژ ناڤ دەستێن وی ئینانە دەرێ و ب دەنگەكێ نەرم و نزم گۆتێ:
– ئەز پشتراستم ئەو هەست و سوزێن ل پشت ڤان روندکان نە ژ بەر چاڤێن من یێن رەشن. ڤێجا ببۆرە، ئەز نەشێم ببمە قارەمانا چیڕۆكەكا دی…
– چەوا؟
– ئەز نە ئەوم یا تە دڤێت…!!
– تو چ دبێژی؟
– هێژ هەر کەسەک ل پێش چاڤێن تە وەکی وێ دیاردبیت…
– ……………!!
– ئەو خەما د چاڤێن تە دا نا هێتە ڤەشارتن. نهێنیا د چاڤێن تە دا، خەربییا خانمەکا دی یە…!
