باب و كوڕ
مه‌تین سەباح جمعە
وه‌ك هه‌ر جار، ده‌مێ وانەیێن من ب دویماهی دهاتن، ئه‌ز ل به‌ر په‌نجه‌ره‌یێ رادوه‌ستیام، بارانه‌كا نه‌رم دباری، زڤستان هێدی، هێدی ب سه‌رمه دا دهات، من هزر دكر كا ئه‌ڤێ زڤستانێ، چه‌وا ژیانا خۆ یا سه‌خت ببۆرینم، ژ به‌ر كو ئه‌م ژ مالباته‌كا هه‌ژار و به‌لنگاز بووین، بابێ من ژی كریكار بوو، ئه‌ز دڤان هزرا دا بووم، بابێ من گازی من كر و گۆت: كوڕێ من، ئه‌ڤه زڤستان ژی هات، پێدڤییه ئه‌ز كار بكه‌م .ل سه‌ر ته ژی پێدڤییه چاڤێ ته ل دایكا ته و خویشكا تە هه‌بیت.
– بلا باب، سه‌ر چاڤا.
ده‌مێ بابێ من به‌ره‌ڤ كاركرنێ چووی، گه‌له‌ك خه‌مبار بووم، ژ به‌ر كو بابێ من كێم ئه‌ندام بوو، شیان نه‌بوو هه‌ر كاره‌كێ بكه‌ت. ژ به‌ر ڤێ چه‌ندێ ئه‌ز ژی چووم شۆل بكه‌م و هاریكارییا بابێ خۆ بكه‌م . لێ ، بابێ من نه‌هێلا ئه‌ز كار بكه‌م و گۆته من: كورێ من، تو تنێ بخوینه و نمره‌كا باش بینه ! من چو تشته‌كی دی ژ ته نه‌ڤێت. پێدڤی یه تو خۆ باش بوه‌ستینی ژ به‌ر كو خواندنا ته یا سالا دویماهییێ یه.
ل وی ده‌می من بابێ خۆ هه‌مبێز كر و من گۆت: باب، ئه‌ز هه‌م دێ هاریكاری یا ته كه‌م و هه‌م دێ وانێن خۆ ژی باش خوینم و دێ نمرێن باش ژی ب ده‌ست خۆڤه ئینم.
بابێ من ب چاڤێن تژی رۆندك ڤە ده‌ستێ خۆ به‌ره ب ئاسمانی ڤە بلند كر و گۆت: یا خودێ، ئه‌ز گه‌له‌ك ژ كوڕێ خۆ رازیمه !هیڤی ژ ته دكه‌م د هه‌می كاودانه‌كێ دا كوڕێ من سه‌ر بێخی.
پشتی بۆرینا چه‌ند سالێن كێم ئه‌ز بوومه دكتۆر، حالێ مه گه‌له‌ك باش بوو، مه خانییه‌ك ژی كڕی . ئیدی ئه‌ز خه‌ما زڤستانێ هه‌لناگرم، ژ به‌ر كو مه خانییێ خۆ هه‌بوو. ئه‌ز به‌ر ب بابێ خۆڤە چووم و من گۆت: ئه‌ڤ خۆشییا نهۆ ئه‌م دناڤ دا ژ به‌ر دو ئه‌گه‌رایه، ئێكه‌م؛ دلۆڤانیا خودێ، دووه‌م؛ ئه‌و دوعایێن ته بۆ من كرین.
