بوهژین
فهمیە ئیبراهیم – ئەلمانیا
نوزانم ژ كیڤە هاتی مە؟ ئەز ل كیڤە مە؟ چ رابردۆیە ئەز كری مە بەندەیا بیرەوەریێن خوە؟ وەسا هزردكەم، هەردەم د شۆپا هزروخەیالێن خوە دا دچۆم.
هزردكەم یا ژ پارچەكا دی یا زەمینێ كەفتیم، ژ پارچەكا هزر و ئاشۆپان ڤەرستی مە ناڤ كەتواری. ئەو پارچەیا بایێ غەریبیێ ل پەی حەزێن خوە گێڕاندی و ل داویێ ژی ل پارچەكا ژبیركری یا زەمینێ ئاكنجی بوویی، بێ ناڤونیشان. چ ڕهوڕیشال من ب چ تشتان ڤە گرێ نادەن، مینا سیتاڤكەكێ د ناڤ قەرەبالغێ دا كەسێ گوهـ ل من نابت، من خوە د ناڤەراستا ژیوارەكێ تال و ب زەحمەت بشێم خوە دگەل بگونجینم دا دیت. تژی مێشكێ من پرس، بەرسڤ ژی بۆ نینن، ئەڤ مەودایە د ناڤبەرا من و هەر كەسەكی دا گەلەك د درێژن، بارێ خەما ل سەر ملێن من گران بوویە.
دەمێ ئەو زارۆ، وێ وەسا هزر دكر كو غەریبی بتنێ ئەو دەمێ تو ژ كەسوكار و ئاخ و وەلاتێ خوە دوور دبی، پشتی مەزن بوویی وی هەست ب غەریبیێ د ناڤ قەرەبالغێ ژی دا دكر، هەردەم خوە ڤەدەر ددیت، خوە بتنێ ددیت، هەستەكێ سەیر بوو، ئەڤ هەموو كەسە ل دوورێ خوە ددیتن و هەر یا بتنێ بوو.
هەردەم پیڤەر و مەودایەك هەبوو ئەو ژ هەر كەسەكی دوور دكر. وێ هەست ب غەریبیێ د جەستەیێ خوە ژی دا دكر. د ناخێ خوە دا تشتەك، كێماسیەك هەبوو هەردەم ئەو دوور و هاڤی دكر. جاران ل دۆرێ خوە دزڤری و ئەو هەموو حەشامەتا مرۆڤان ددیت، د ناخێ خوە دا هەردەم ئەڤ پرسە دكر: «ما یا بەرئاقلە دناڤ ڤان هەموو روحان دا كەسەك نەبت هەستێ ئارامیێ د دلێ من دا بچینت؟ ئەرێ دێ ئەو كەسە ل كیڤە بت كو من ژ ناڤ ڤان هزروبیران دەربێخیتە كەتواری؟ كەسەك بهێت دەستێ من بگرت و بێژتە من ژیان ب هەبوونا تە جوانترە.»
هەی دنیایێ ژیێ من ژ چلێ بۆری، داڤێن سپی ئێدی ب بۆیاغێ ژی ناهێنە ڤەشارتن. پەیڤا ژ هەموویان پتر د نوكە دا گوهلێدبم ئەوە، شەمەندەفرا ژیانێ تو ل پشت خوە هێلایی، تو یا قەیرە بووی، هێشتا تو ل بەندا چی؟ چ كەسان ئاگەهـ ژ یا دناخێ مندا نینە. من گەلەك سال بۆراندن بێی كو كەس بزانت ل دووڤ چ دبەزم. من ئاشۆپەك د هزر و خەیالێن خوە دا ڤەهاند بوو، هەردەما قولاچكێن ژیانێ ل من تەنگ دبوون و هەموو دەرگەهـ ل من دهاتنە گرتن، من قەستا وان خەیالان دكر. هەستەكێ جودا بوو، تو د گەل خوە جیهانەكێ ب ئافرینێ و ب خۆشی تێدا بژی، جیهانەكا تە بتنێ بت و كەسێ دی تێكەلی وێ ژیانێ نە كی، بتنێ تو و بیرهاتنێن خوە و كەسەكێ ژ ئاشۆپێ هاتیە ئافراندن.
ئەو یێ د ناڤ بیرهاتنێن تە دا، د كەتواری دا نینە، زەحمەترین دەمێ ژیان تێدا ببۆرت ئەڤ دەمە یە، تو هەست پێدكەی كو چ راستی بۆ وان هەموو هەست و سۆزان نینە و هەر تشت ئاشۆپە. پرسا من هەردەم ئەو بوو چەوا ئەز گەهشتی مە ڤێ رادەیێ؟ چەوا د ناڤبەرا شەڤ و ڕۆژەكان دا ئەو ڕۆناهی هەموو بوونە تاری؟ رەنگ ل ژیانێ نەما، هەروەكو ب چوونا وی هەموو چریسك و فەنەر ڤەمرین.
مەزن بووم و ئەڤ غەریبیە دگەل من مەزنبوو، من گەلەك كەس ل دۆر خوە ددیتن، لێ من چ جاران هەست پێنەدكر كو ئەو من دبینن. ئەز د درازینكا ژیانێ دا ڕادوەستیام، بتنێ تێ دفكریم، چ جاران من پشكداری تێدا نەدكر. من بەرێ خوە ددایێ، من ل كەسەكێ دگەڕیا، بتنێ كەسەك هەبت د بێدەنگیا من بگەهت، بێی باخفت هەست ب من بكەت، كەسەك دەستێ من بگرت و بێژت: «ئەز هەردەم یێ دگەل تە، تو نە یا بتنێ».
لێ ئەو كەس نە هات، لەوا من هەست ب غەریبیێ د ناخێ خوە دا دكر، غەریبییەكا نە هێتە شرۆڤەكرن، كەس تێنەدگەهشت، هندەك دیوارێن نە هێنە هەڕفاندن، جاران من ئەڤ پرسە ژی ژ خوە دكر، ئایا ئاریشە ژ منە یان ژی كەس نینە د من بگەهت؟ چەند ل گەرماتیێ دگەڕیام من خوە دناڤ سڕ و سەقەمێ دا ددیت، دۆرێن من هەموو بەستی بوو.
ڕۆژ بۆرێن، ژیی دەرباز بوو، هێشتا دناڤبەرا راستی و كەتواری دا بەرزە مە. د ناڤبەرا خەیال و ئاشۆپ و بیرهاتنان دا، د ناڤبەرا ترسێ و هیڤیەكێ دا، جاران خوە مینا وینەیەكێ رەش و سپی د ئەلبۆمەكا كەڤنار دا دبینم، مینا كەسەكی ژبیركری بتنێ وێنەیەكێ پێتی، ڕەنگ لێ نەمایی چ كەس ل بیرنائینن. د سەر هەموو ڤان هزر وخەیالان ڕا، هێشتا ئەزا ل ڤێرێ، ل ناڤەراستا ڕێ ڕاوەستای مە، هێشتا یا ل بەندا بەرسڤەكێ بۆ پرسێن خوە. دبت ڕۆژەك بهێت بزانم و دبت ژی ل پەی ڤێ غەریبیێ تا داویا ژیێ خوە بگەڕم و چ بەرسڤ بۆ پرسێن من نە بن!.
ب كەلێژانەكا مەزن ئەو ل دۆر خوە زڤڕی، وەسا هزر دكر دەنگەك یێ گازی دكەتێ، ئەلبۆما بیرهاتنێن خوە دائێخست و ل سەمتا دەنگی ژ ژۆرێ دەركەت.
