«دل بۆ تە و ب خاترا تە»
ئەدیب عەبدوللا
لبەر لێڤا تخویبێ مرنێ چاڤەرێ سندریكا وی دكرن دەنگا گوهێن وی د سمتن.
– ئاڤا شیارێ یا بەرهەڤە دێ ل داربەستێ بەین هەتا سندریك دهێت.
هێڤ كرە فێسبۆكا خوە داخوازەكا هەڤناسینێ بناڤێ «دل بۆ تە بخاترا تە» بۆ هاتییە، هەر ئێكسەر هەمبێزكر دڤیا چیڕۆكا ل پشت پەردا راستیێ بزانیت كا ئەڤ دلدانە دێ سواری داربەستا وی بیت یان ژی دێ ل هەمبێزا پارزینكێ هیڤی یێن نوی بیت؟
هزرێن وی ڤەچەمیان، هیڤیەكێ گەش كر، بیرا وی ل گۆتنا بابێ وی هات دەما دگۆتی ساخەكێ بێ هیڤی مریەكێ نە ڤەشارتیە، لێ مریەكێ لسەر داربەستێ هیڤی ددلی دا شین دبن ساخەكێ ساخلەمە. ئێ ما كێ هندی من هیڤی هەنە؟ ما چیڕۆكەك ژ دەڤێ وێ نا پەشیت؟ ئەم بخوە چیڕۆكین.
– سلاڤ، ئەو چ ناڤێ مەرەقدارە لسەر ئەكوانتێ تە؟
– چیڕۆكەكا درێژ و مەرەقدارە، بەلاتە ژی ژخوە ڤەكەم!
– نە هەما بهێلە، دێ شێم راستیەكێ زانم؟
– ما دەمێ راستیا مایە؟ ههه..
– تو دبێژی گونەها كێ یە؟
– یا من و تە و ژیوار و ژینگەه و كولتۆر و دەستهەلات و ئاراستە و …هەر تشتی یە..؟
– ئەم هەر تەمامكەرێن ئێكین.
– ما من تو ژمرنەكێ رزگارنەكری؟ هەرە ل پارزینكێ هیڤیێن خو بگەرە.
– هاها.. هیڤی یا من یا ب هیڤی بوو، لێ وی دانێ ڕۆژێ هیڤی یا من بێ هیڤی كر، ئێدی بلا هیڤی بێ هیڤی بیت كو هیڤیا لهیڤیێ بكەمە ڤە، هەكە هیڤی نە هێتە دبەرویكا من دا، هیڤی یا خوە دێ خوەدی كەم، هیڤی یا ژكەسێ ناكەم، هیڤیێن من تێرا من هەنە ئەز پێ بژیم، ئێكسەر بیراتە د گۆتنا بابێ تە هات دەما دگۆتی هشیاربی، مەژیێ خۆ نەهێلە لمال و ب بەرگویزا بچیە كۆلانا.