تو بوویە دل، دەما تە دل ئێشاند
هەژار قەردەشا
یادێ نەكە گری
ژمێژە رووی ب كەربێ دارخرن و دوور
دنێرین
زمان بێ جل كربوون، بەهانە د محرابا لێڤادا شین
و تەرەزن..و
ڤەقەتیان ل تاما ژبیركرنێ دابوون
رۆژێن خودێ دخوەدا ونداكربین
شروڤەكرنێن وان ناهێن گوهۆڕین، روومەتا
مرۆڤان تێكهەلی رەنگێ تازییان كربوون
هەبوون بی خودانە، هەموو هزڕێن تە، من ین داگیركرین
یادی نەكە گری
هێشان ناهێت وەرگێران
خولكێ هەستا هەرپایزە
بیرهاتن بوونە تاوان
دەم بونە حەسرەت
ئاخینك بونە هەمبێز…و ئەز
مێهڤانەك سەرپێ بووم، بەریا رینم ئەز رابم..و
رۆندك چوونە بای
یادی نەكە گری
هێڤیا ژ چاڤێن تە دكم
(نەدوورم خوە ل بەندا من بگری، نە
نێزیكم دا من ببینی)
فرمیسك نەپێچێبوونا تەنە، لێ
بەس رێزكن
غەریبی زولما مرۆڤا یە
دەڤ بێدەنگ نابن… و هزر
توبە ناكن
دزانم دێ هاویش بی، بەس ئەو كول ژ دلی
دەرناكەڤن
یادێ نەكە گری
من تو گەلەك هێشاندی
مێلاكێن من بسوژن
ئەڤە دونیایە، مرن نەهەلبژارتنا مەیە..و
من یا ل وەختی خوە باركری.
